Home INFORMACJE TECHNICZNE Termopary 7. Starzenie się termopar

INFORMACJE TECHNICZNE

7. Starzenie się termopar

a. TERMOPARY Fe CuNi 

do momentu wystąpienia efektu początkowego starzenie się i zużywanie termoelementów składających się z Fe i Cu jest minimalne. W przypadku obu elementów w pierwszej kolejności utlenia się przewód wykonany z czystego metalu (Fe), podczas gdy przewód wykonany z CuNi ulega efektowi wyżarzania.

b. TERMOPARY NiCr Ni 

termopara NiCr-Ni przez wiele godzin nie zużywa się niemal wcale. Utlenianie selektywne Cr na przewodzie dodatnim prowadzi do zubożenia zawartości Cr i spadku napięcia termoelektrycznego. Niedobór tlenu prowadzi do niewystarczającego utleniania Ni (zielony nalot). Siarka występująca na przykład w gazach wylotowych może prowadzić do uszkodzeń przewodu wykonanego z Ni wynikających z rozproszenia wzdłuż powierzchni kryształów.  Podczas szybkiego schładzania następują zmiany sieci krystalicznej i połączeń kryształów. Prowadzi to do naprężeń.  Zjawisko to nazywane jest efektem uporządkowania bliskiego zasięgu.

c. TERMOPARY Pt I Pt Rh 

Starzenie się termoelementów  Pt- i PtRh występuje poprzez rozproszenie Rh w części Pt i prowadzi do redukcji napięcia termoelektrycznego. W związku z tym, nie należy używać niezabezpieczonych czujników w temperaturze wyższej niż 1500 °C w trybie pracy ciągłej.  Zanieczyszczenia platyny, takie jak krzem, glin, siarka i fosfor mają niszczący wpływ na przewody Pt. W atmosferze redukującej (brak tlenu), w przypadku czujników płaszczowych w termoparach typu PtRh-Pt oraz w przypadku czujników z płaszczem z materiału Inconel, w temperaturach przekraczających 1000 °C z materiału izolacyjnego wytrąca się Si. Przewód Pt działa tutaj jako katalizator i dlatego dochodzi do zanieczyszczenia przez krzem.